Wra Hstorias :D (XxX) Part 1

Ta Parakatw pou 8a diavasete einai h istoria mas parakaloundai pedakia katw twn 18 na mhn diavasoun

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μια ιστορία θα σας πω.. είναι πολύ μεγάλη
ο Όμηρος την έγραψε, την παράλλαξαν άλλοι.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να μην χρονοτριβούμε
και επί του προκείμενου αμέσως θε να μπούμε.
Πάνω στης Τροίας τα βουνά που 'ναι σαν κωλομέρια
καθότανε ο Όμηρος με την ψωλή στα χέρια
Καθώς μαλακιζότανε και σκόρπιζε το χύσι
θεία του ήρθε έμπνευση το έπος του ν' αρχίσει.
Ο Τρωικός ο πόλεμος είχ' αφορμή τον κώλο
και όσα εσείς νομίζετε ειν’ όλα για τον ψώλο!
Ο κώλος, κι όχι το μουνί υπήρξε η αιτία
και προς απόδειξη αυτού, ιδού η ιστορία:


ΡΑΨΩΔΙΑ A΄
(ΑΙΤΙΑ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ)


Τον Πάρη γιο του Πρίαμου, νέο πολύ ωραίο,
που όπως λένε οι Ιστορικοί κωλομπαρά σπουδαίο,
τυχαία φιλοξένησε κάποια φορά στην Σπάρτη
ο βασιλιάς Μενέλαος στο μέγα του παλάτι.


ΡΑΨΩΔΙΑ Β΄
(ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΡΧΗΓΩΝ)

Μα κάποτε σκεφθήκανε όλοι οι βασιλιάδες
και βρήκαν λύση τρομερή για άνδρες πουτσαράδες.
Αποφασίσανε λοιπόν, πόλεμο με την Τροία
μα ‘κεί δυσκολευτήκανε ως λέει η ιστορία...
Μαζεύτηκαν οι αρχηγοί για σύσκεψη μεγάλη
να πούνε τις απόψεις τους σε ένα ακρογιάλι .
Ο βασιλιάς Μενέλαος μονολογεί σαν γραία
και κλαίει και οδύρεται πάνω στον Οδυσσέα:

Μενέλαος:
Γαμώ την τρέλα μου γαμώ, γαμώ την καταδίκη
πού ‘κλεψε την Ελένη μου, ο Πάρις το καθίκι.
Μεγάλε Αγαμέμνονα, έχασα το Λενάκι
και τώρα άλλος χαίρεται τ' ωραίο της μουνάκι.
Η κάργια και η ξέκωλη που πήγε με τον Πάρη
λες και εμείς δεν έχουμε αρχίδια και παπάρι.
Στο λέω Αγαμέμνονα, τον Πάρη αν τον πιάσω
βιάγκρα μπόλικo θα πιω και θα τον ξεκωλιάσω.

Αγαμέμνων:
Σώπα και συ Μενέλαε, μην κάνεις σαν μωράκι
το ξέρω πως τα κέρατα είναι πικρό φαρμάκι.
Σταμάτα να μονολογείς τον πούστη θα τον βρούμε
και θα του μάθουμε καλά πως τέτοιους τους γαμούμε.
Κι αν τον βρούμε τον μπινέ αυτός θα βλαστημήσει
την ώρα που αποφάσισε να σου τηνε γαμήσει.
Oδυσσεύς:
Είναι κι αυτή παλιόπραμα και για δυο φρέσκα μήλα
με Ανδρομάχη και λοιπές γαμιέται σαν την σκύλα.
Μα εμπρός στη Τροία ας στείλουμε αίγες, βόδια, κότες,
άλογα, χοίρους και παπιά κι ένα σακί καπότες.
Μήπως κι έτσι στείλουνε την πόρνη την Ελένη
αλλιώς σε βλέπω μια ζωή με πούτσα μαραμένη.
Μετά τα λόγια τα σοφά του φίνου Οδυσσέα,
το λόγο δίνουν στον ψηλό, τον βασιλιά τον Αία:

Aίαs:
Φίλε μου Αγαμέμνονα, φίλε Οδυσσέα γεια σας
κι όπως λεν ' οι σύγχρονοι, η ψωλή μου στη μεριά σας.
Το έμαθα Μενέλαε, μαλάκα να σε βράσω,
στην έσκασε ο ψωλαράς και σ' άφησε στον άσσο.
Κι αν η Ελένη σου ‘φυγε, δική σου η βλακεία,
όμως μην απελπίζεσαι, σου μένει η μαλακία.

Αγαμέμνων:
Εδώ που σε καλέσαμε, σ’ έχουμε ανάγκη Αία,
μην τον πειράζεις το λοιπόν ετούτο τον μαλέα.
Να το σκεφτούμε σοβαρά το τι μπορεί να γίνει
και την μεγάλη προσβολή γρήγορα να ξεπλύνει.

Αίας:
Τι διάολο Αγαμέμνονα γιατί με λένε Αία,
ακόμα δεν τελείωσες και μου ‘ρθε η ιδέα.
Είμαι της γνώμης το λοιπόν να μεταμφιεστούμε
και μυστικοί αστυνομικοί στην Τροία οι δυο να μπούμε.
Εγώ του τμήματος ηθών και συ της ασφαλείας
θα έχουμε και ένταλμα για χάριν ευκολίας.
Ζητάμε απ' τον Πρίαμο εξέταση να γίνει
για να μπορεί ο Πάρις τους ελεύθερα να χύνει.
Τις γκόμενες στα πεταχτά τις εξετάζεις όλες
μα την Ελένη τη γλυκιά, χώρια απ’ τις καριόλες.
Βρίσκεις τάχα μουνόψειρες και σύφιλη οξεία,
την παίρνουμε για το Συγγρού να κάνει θεραπεία.
Κι έτσι λοιπόν στα γρήγορα και δίχως φασαρία,
στην Σπάρτη την πηγαίνουμε και λήγει η ιστορία.

Αγαμέμνων:
Κακή είναι η ιδέα σου, κι αν μας ανακαλύψουν
θα μας γαμήσουν και τους δυο, στον τοίχο θα μας
στήσουν.
Εγώ προτείνω άμεση επίθεση του στόλου
γιατί αυτές οι ιδέες σου είναι πολύ του κώλου.
Και δεν το θέλω ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος
αφού την γλίτωσα μικρός να γαμηθώ μεγάλος.


Μενέλαος:
Αδέλφια κάντε γρήγορα, κάθε λεπτό που μπαίνει
ο Πάρις στο κρεβάτι του γαμάει την Ελένη.
Φέρτε μου την Ελένη μου, κι αν κάποιος το θελήσει,
πολύ ευχαρίστως δέχομαι μετά να τη γαμήσει.
Κι αν οι ορμές σας φίλοι μου ζητάνε κάτι άλλο
είμαι και διαθέσιμος τον κώλο μου να βάλω.
Τότε επενέβη ο Οδυσσεύς και μίλησε σταράτα
στο βασιλιά Μενέλαο και του ‘σκισε τη γάτα.


Οδυσσεύς:
Ας τα κουβαρνταλίκια σου κι εμείς δεν τα μασάμε
το ξέρεις δα πολύ καλά πως κώλο δεν γαμάμε,
κι αν κάτι τέτοιο κάνουμε μια μέρα παρά φύσει,
ο πούτσος μας ορκίζομαι να μην μπορεί να χύσει.
Κι όμως θα τα καταφέρουμε να μπαλωθεί η ζημιά σου,
μα ψάξε μόνος έπειτα για να βρεις τον γαμιά σου.


(Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ)


Έτσι εσταματήσανε χωρίς να καταλήξουν
για να σκεφθούν καλύτερα προτού να ξανασμίξουν
και ο καθένας χωριστά τη λύση για να φέρει
για να μην έχουν βάσανα εκεί στα ξένα μέρη.
Το απόγευμα συνέχισαν, μα είχαν άλλες βλέψεις
με βάση το φιλότιμο και λανθασμένες σκέψεις.
Ξανά εκυριάρχησε για πόλεμο η γνώμη
κι έτσι αρχίσαν τα δεινά, το αίμα και οι τρόμοι....
Στρατός μαζεύτηκε λοιπόν, με δόρατα κι ασπίδες
στην Τροία να μπουκάρουνε και να τα κάνουν βίδες.
Την ώρα που πηγαίνανε στα πλοία για να μπούνε
ρωτούν τον Κάλχα να τους πει τι τρέχει και αργούνε.
Την κόρη του Αγαμέμνονα ο Δίας τη γουστάρει
με "φικι-φικι" θεϊκό την καύλα να καλμάρει.
Μήνυμα στέλνει στο χωριό και λέει στην Κλυταιμνήστρα
"ο Δίας την κόρη μας ζητά γρήγορα και στα ίσα".
Η Ιφιγένεια δέχτηκε το ψυχικό να κάνει
και του Ολύμπιου Θεού την καύλα να την γιάνει,
γιατί πολύ το γούσταρε ο Δίας να την πάρει
να νιώσουνε τα σκέλια της το θεϊκό παπάρι.
Κι έριξ' ο Δίας κεραυνούς στου κώλου της την τρύπα
και ‘κείνη από την ηδονή, του ζήταγε και πίπα .
Αφού την πρόσφεραν στον Ζεύ και κάναν την θυσία
στον στόλο επιβιβάστηκαν ολοταχώς για Τροία.
Έτσι σαλπάρισαν λοιπόν για του Ιλίου τα πέρατα
με αφορμή κι αιτία τους, του Μενελάου τα κέρατα.

(ΣΑΛΠΑΡΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΡΟΙΑ)

Πρωί, πριν καν αρχίσουνε να σκούζουν τα κοκόρια
απ' την Αυλίδα φύγανε σαράντα δυό βαπόρια.
Ο ψωλαράς Μενέλαος κι ο Μέγας Αχιλλέας ,
ο Οδυσσεύς κι ο Πάτροκλος, ο πούστης της παρέας.
Στο πλοίο που ο Πάτροκλος έπαιρνε το λουτρό του
και ο Αχιλλέας μπάνιζε απ' το παράθυρό του,
πανσέληνος του φάνηκε του Πάτροκλου ο κώλος
και ευθύς του ανυψώθηκε δύο πιθαμές ο ψώλος.
Οργίασαν για τα καλά μέχρι να παν στην Τροία
κι ο Πάτροκλος εγλέντησε του Αχιλλέα τα τρία.

Synexizetai....!